تنظیم قرارداد

نمونه‌های آماده معمولاً کلی‌نویسی شده‌اند و متناسب با شرایط خاص شما نیستند. استفاده از آن‌ها در موارد ساده شاید کافی باشد، اما اگر قرارداد مربوط به شراکت، پروژه مالی، کارفرما-پیمانکار یا ملک باشد، جزئیات اهمیت حیاتی دارند. هر پرونده حقوقی‌ای که از یک قرارداد ناقص شروع شده، زمانی یک «نمونه آماده اینترنتی» بوده است.

در ظاهر بله، اما افرادی که با حقوق قراردادها آشنا نیستند، معمولاً نکات کلیدی را نادیده می‌گیرند. ممکن است یک بند ساده از نظر شما کافی باشد، اما از نظر حقوقی، فاقد ضمانت اجرا یا تفسیرپذیر باشد. نوشتن قرارداد مثل ساختن اسکلت ساختمان است؛ اگر از ابتدا اصولی نباشد، بعدها اصلاحش سخت‌تر و پرهزینه‌تر خواهد بود.

مبهم نوشتن تعهدات، مشخص نکردن ضمانت اجرا، حذف شرط داوری، نادیده گرفتن موارد فسخ و ننوشتن تاریخ دقیق شروع یا پایان. همچنین در برخی موارد، طرف قرارداد به‌درستی معرفی نمی‌شود (مثلاً مشخصات حقوقی شرکت ناقص است) که همین موضوع کل قرارداد را از اعتبار می‌اندازد.

بسته به نوع قرارداد، بندهایی مثل موضوع همکاری، نحوه پرداخت، مهلت انجام، ضمانت اجرا، موارد فسخ، شرط محرمانگی، و روش حل اختلاف از ضروری‌ترین‌ها هستند. قرارداد حرفه‌ای یعنی همه این بخش‌ها متناسب با نوع رابطه تنظیم شده باشند، نه صرفاً کپی از جای دیگر.

هزینه بر اساس نوع قرارداد، میزان پیچیدگی، تعداد بندهای خاص و زمان بررسی مدارک تعیین می‌شود. قراردادهای پیچیده (مثل مشارکت در ساخت یا سرمایه‌گذاری چندمرحله‌ای) نیاز به تحلیل حقوقی و دقت بیشتری دارند، به همین دلیل تعرفه آن‌ها بالاتر است. در مقابل، قراردادهای ساده‌تر معمولاً با نرخ پایه تنظیم می‌شوند.